Karamanlı Hemşerimiz Mehmet Emin Sandıkçı 2006 yılında vefat etmişti. 1927 yılında doğan hemşehrimiz yirmibeş yaşında iken geçirdiği bir hastalık sonucu ruhsal rahatsızlığa yakalanmış ve bu rahatsızlığı onun hayatının sonuna devam etmiştir.
Rahmetli hemşehrimiz Mehmet Emin’in en büyük tutkusu bisiklete binmek, bisiklet üzerinde hoş gösteriler yapmaktı. Sokakta gördüğü bir bisiklete hemen atlar, gezip dolaştıktan sonra geri getirirdi. Karaman’da bisikletini koyduğu yerde bulamayan birisi onu, Mehmet Emin’in aldığını kesin anlardı. Geri getireceğini bildiklerinden hiç telaşa kapılmazlardı.
Diğer bir tutkusu ise tavla oynamaktı. Usta bir tavla oyuncusu idi. Rakibi yanlış oynamışsa zar atmaz; onun yanlışını düzeltmesini beklerdi.
Babasından kalma evi ve arsası vardı. Kış aylarında evin sobasını eniştesi Vedat Edalı yakardı. Eniştesinin yönlendirdiği bir lokantada karnını doyururdu. Yok lokantaya gitmek istemezse eğer, fırında aldığı ekmeğin arasına, peynir, zeytin veya yumurta katık eder yerdi. Sabahları kendisine çorba ikram eden lokantacıların teklifini seve seve kabul ederdi. Ablası hayatta iken sık sık onun yanına gider sabah kahvaltısını yapardı.
Karaman’da Yayla Bakkaliyesi sahibi Hamit Tartan’da Mehmet Emin’i zorla da olsa hamama götürür banyosunu yaptırırdı. Zabıta Yunus Toprak ise komşusu olan Mehmet Emin’e “haydi komşum hamama” der banyo yapmasını sağlardı.
Elinde 50-60 cm boyunda bir değnek bulunurdu. Yürürken “eşşe eşşe” diyerek, dükkan önlerindeki eşyalara dokunur, biraz gittikten sonra geri gelip bu eşyaları okşardı severdi.
2006 yılında vefat eden Karaman’ın önemli bir değeri Mehmet Emin Sandıkçı’nın kabri oldukça bakımsız ve kötü durumdaydı. Karaman Belediyesi ekipleri bir vefa göstererek hemşehrimizin kabrini komple yeniden düzenleyip çevre düzenlemesini yaptı. Bu vefalı davranış için ibrala.com olarak Karaman Belediyesine ve ekiplerine teşekkür ederiz.
Karamanlı Hemşehrimizin adı Bakanlık için geçiyor