Şenol Güneş neden olmasın!

Fenerbahçe Lider Vekili Semih Özsoy, Denizlispor maçından bir gün sonra teknik yönetici arayışıyla ilgili Anadolu Ajansı’na şu açıklamayı yapmıştı:”Teknik yönetici konusunda çok seçiciyiz. Bu mevzunun ne kadar önemli olduğunu biliyoruz. Fenerbahçe’ye en yararlı olacak isimle anlaşacağız. Yerli yahut yabancı teknik adam diye bir ayrımımız yok. Fenerbahçe’yi ve Türkiye’nin gerçeklerini âlâ bilen bir imam olması bizim en değerli kriterimiz. Türkiye’de diğer bir futbol oynanıyor. Buna da vakıf bir isim olması kriterimizdir. Abdullah Avcı ile hiç görüşmedik. Aklımızda olan bir isim değil…”

Semih Özsoy’un bu laflarının akabinde çabucak papatya falları açılmaya başlandı. Abdullah Avcı’yı taca çıkaran Özsoy’un buna karşın yerli teknik adama kapıları kapatmaması bir anda tüm gözleri ona çevirdi. Çevre medyayı sallayan o isim Şenol Güneş’ti…

Twitter alemini turlayıp, Şenol Güneş’le ilgili bir nabız yoklaması yaptım. Akıl sıhhatine güvendiğim Fenerbahçeliler istisnasız Güneş’e zıttı. Benim takip ettiğim beşerler arasında çok sıkı Fenerbahçeli olmalarına karşın Şenol Güneş’i isteyenlerin sayısı ise 8-9 insandan çokça değildi.

Metnin başlığı sizi sakın aldatmasın… “Şenol Güneş neden olmasın!” başlığını Güneş’in hizmete getirilmesine ait gerekçelerimi sıralamak için seçmedim. Tam bilakis neden olmaması gerektiğini anlatmaya çalışacağım!..

Her insanın, her camianın, her kulübün ve her topluluğun al çizgileri vardır. Fenerbahçe’nin al çizgisi de 3 Temmuz’dur… 3 Temmuz 2011 Pazar sabahı haberi birinci duyduğumda asla inanmak istemedim ve inanmadım. Çünkü hadisenin perde gerisinde kimlerin olduğunu az, çok belirliydi ve kumpasın kokusu kısa vadede etrafa yayılmaya başlamıştı.

O günlerde atılan manşetleri, televizyonlarda yapılan icmalleri, ekranlarda sallanan evrakları, iddianameleri, TFF’de ve UEFA’da dönen dolapları, Fenerbahçeli olduğunu söyleyen hiç kimse unutmamalıdır. Bugün kimileri tarafından nasıl oluyorsa Fenerbahçe’ye yakıştırılan Şenol Güneş’in o günlerdeki açıklamaları yenilir, yutulur cinsten değildi. Velev aradan yıllar geçtikten sonra bile en ağır biçimde itham etmekten geri kalmadı Fenerbahçe’yi… Örneğin o meşhur “cinayetli”, “katilli”, “ölülü” cümleyi kurduğunda Beşiktaş’ın başındaydı. Duruşmanın verdiği beraat kararının vicdanlarda karşılığı olmadığını tez ediyor, 3 Temmuz’da üzerine atladığı alevli topun hala altını üflemeye çalışıyordu…

Akabinde Kadıköy’de dehşetli bir gösterim sahnelendi… Yürüyerek girdiği soyunma odasından “mumya” olarak çıktı. Üstelik tek damla kan akmayan başında tam 8 tane çakma dikiş vardı. Medyaya sızan hastane raporuna nazaran de başta yarılma falan yoktu, “lezyon” yani doku zedelenmesi-sıyrık oluşmuştu. Fenerbahçe ile Beşiktaş arasında fırtınalar koparan bu hadise günlerce kamuoyunu meşgul etti. Hastaneye açılacağı tez edilen dava da buharlaştı, gitti…

Son numarasını Arnavutluk’la Kadıköy’de oynanan ulusal maçta yaptı. Yerkürede diğer stat ve farklı renk kalmamış üzere, Fenerbahçe Stadı’na bordo-mavi kravatla çıktı. Bu manidar tercihinin büyük polemik konusu olacağını, günlerce tartışılacağını ve velev maçın bile önüne geçeceğini ondan uygun kimse bilemezdi lakin bordo-maviden vazgeçmedi. Üstelik maçtan sonra da, “Benim bir sponsorum var, kıyafetlerimi onlar belirliyor. Ne verirlerse onu giyiyorum!” diyerek 80 milyonla resmen alay etti. Sarı-lacivert kravat verilse takacaktı sanki!

Uzun lafın kısası, koşullar ne olursa olsun Fenerbahçe ile Şenol Güneş’in bir araya gelmesi imkansızdır. Hitler’e Nobel Barış Armağanı’nın verilme ihtimali neyse, Fenerbahçe’nin Güneş’le muahede ihtimali o kadardır…

CANLI BAHİS, Misli.com’da başladı!